Usytuowany przy ulicy Wojska Polskiego 6 na terenie obszernej działki sięgającej przebiegu promenady. Budowany w dwóch etapach w latach 1923 - 1933. Położony w zespole złożonym z budynku szkolnego i hali sportowej. Szkoła zbudowana z cegły i otynkowana jest obiektem złożonym z dwóch skrzydeł usytuowanych względem siebie pod kątem prostym, o planie w kształcie litery L.
Starszą część stanowi budynek ustawiony prostopadle względem ulicy Wojska Polskiego. Podpiwniczony, dwukondygnacyjny, przykryty dachem czterospadowym z pięcioboczną klatką schodową przy elewacji północnej, przykrytą dachem mansardowym. Skrzydło to zbudowane zostało w 1923 roku. Teren działki ogrodzono wówczas drewnianym płotem ustawionym na podmurówce ceglanej, otynkowanej z przęsłami zamontowanymi w słupkach ceglanych, tynkowanych. Elewacje podzielone prostokątnymi oknami z pasem płycin rozmieszczonych nad oknami parteru. Tę modernistyczną bryłę z funkcjonalnie urządzonym wnętrzem rozbudowano w 1932 roku o nowe skrzydło złożone z dwóch części: pierwszej stanowiącej przedłużenie budynku starego i drugiej załamanej pod kątem prostym. Tę część wzniesiono jako budowlę trzykondygnacyjną o podziałach elewacji identycznych jak w starszym budynku. Po południowej stronie szkoły rozciąga się dziedziniec, przy którego południowej granicy usytuowana jest sala gimnastyczna. Zbudowana w 1923 roku z cegły, otynkowana w formie niskiego długiego budynku przykrytego płaskim dachem dwuspadowym. Elewacje podzielone zostały dużymi prostokątnymi oknami.